Naleven van verplichtingen

Het is ontzettend belangrijk dat je weet, wanneer de verplichtingen zijn nageleefd. Welke termijnen spelen een rol, maar ook of vooral inhoudelijk.

Wanneer is de aangifte juist en volledig? Wanneer is de vereiste aangifte niet gedaan? Hoe wordt beoordeeld of een administratie volledig is? Wat zegt de Hoge Raad hierover?

Dat is niet alleen belangrijk voor je klanten maar ook voor jezelf. Jij moet weten waar de grenzen liggen, want je weet niet alles over jouw klanten. Je weet alleen wat hij of zij jou vertelt en laat zien.

Hoeveel zwartspaarders hadden niet een adviseur en/of boekhouder? Precies, veel.

Helaas zie ik ook in mijn praktijk accountants, boekhouders en belastingadviseurs die in de problemen komen doordat ze onvoldoende wisten over hun clienten en toch aangiftes indienden in plaats van de grenzen te bewaken.

Een accountant/partner en een senior belastingadviseur van hetzelfde kantoor waren beiden verdachte in een omzetbelastingfraudezaak. Er werden omzetbelasting aangiftes gedaan op basis van een aantal bankafschriften, een aantal facturen en lijstjes van de ondernemer. Dat bleek later allemaal niet te kloppen. Een groot deel van de kosten bleek fictief. De accountant en adviseur wisten dat niet, maar waarom deden ze de aangiftes zonder facturen?

In deze zaak liep het goed af, niet omdat de Officier van Justitie dacht dat hij geen zaak had. Nee, het is geen sprookje of een feel good film waarin alles vanzelf goed komt. Ik heb daar het nodige werk in moeten verrichten, maar los van de uitkomst. Het alleen al zijn van verdachte in een fraudezaak is ingrijpend. Een inval van de FIOD, de verhoren door de FIOD en de langdurige onzekerheid. Word je vervolgd ja of nee? Dat wil je niet.

Als je nu denkt “Dat doe ik niet”. Misschien dit zo niet, maar wees eerlijk naar jezelf. Heb je nooit twijfels bij het indienen van een aangifte? Dat is geen oordeel, je wilt je klanten graag helpen en voorkomen dat ze in de problemen komen. Daar is helemaal niks mis mee, maar je moet weten waar je grenzen liggen.

Wat doe je met fouten van de inspecteur?

Je moet de fouten eerst zien natuurlijk. Daarvoor heb je in de eerste plaats voldoende kennis nodig. Maar als je de fouten ziet: ‘Wat doe je er vervolgens mee?’. Ga je die fouten in een keer op de inspecteur afschieten?

Op linkedin heb ik een tijdje geleden een post geplaatst met de titel dat belastingadviseurs zich in discussies met de Belastingdienst teveel op het materiële recht richten. Ik kreeg opvallend veel reacties van inspecteurs. Adviseurs richten zich volgens hen juist teveel op het formele recht. Op de algemene beginselen van behoorlijk bestuur bijvoorbeeld. Het zorgvuldigheidsbeginsel is geschonden of het motiveringsbeginsel.

Je alleen richten op het formele belastingrecht is ook niet goed. Of het nu gaat om aangiftes doen, het geven van belastingadviezen of discussies voeren met de Belastingdienst, je werk is altijd een combinatie van het formele- en materiële belastingrecht.

Het formele belastingrecht speelt altijd een rol, maar die rol is vaak meer op de achtergrond. Ook in discussies!

Soms speelt het op de voorgrond als de aanslag te laat is opgelegd bijvoorbeeld dan moet je er ook onmiddellijk een beroep op doen. Maar een schending van het motiveringsbeginsel. Wat gaat dat je opleveren? Niks. Moet je de inspecteur daarop wijzen? Ik doe dat niet. Dat betekent overigens niet dat het geen rol speelt. Als de inspecteur zijn standpunt niet goed kan onderbouwen, is zijn standpunt misschien niet zo sterk en daar kun je wel wat mee.

Het gaat niet alleen om fouten zien maar ook om wat je er vervolgens mee doet. Je moet een beetje handig zijn. Jij gaat over de strategie. De inspecteur gaat je daar niet bij helpen.

Wat is je rol tijdens als de inspecteur informatie vraagt of onderzoek doet?

Iedere adviseur, boekhouder en accountant weet dat de inspecteur veel mag vragen. Je moet meewerken dat is het uitgangspunt. De bevoegdheid is niet zonder grenzen maar de belastingrechter begrenst de inspecteur amper.

Dat betekent niet dat je niks kunt of hoeft te doen. Je hebt absoluut een rol. Jij bent de schakel tussen je client en de inspecteur. Jij moet de informatieverzoeken beoordelen, mag de inspecteur het wel vragen? Is dit wel een verzoek om informatie of is het een verzoek om bewijs? Ook de informatie van je client gooi je niet zo over de schutting. Wat staat erin? Is dit wel de definitieve versie? Zeker in deze digitale tijd is het belangrijk om na te gaan wat je opstuurt.

Ook tijdens een boekenonderzoek is je rol niet passief. Jij moet je client voorbereiden. Dat begint bij het startgesprek. Je denkt misschien wat kan daar misgaan, nou een heleboel, kan ik je zeggen.

Een ondernemer, een visfileer bedrijf, heeft dat aan de lijve ondervonden. Onvoorbereid is hij het startgesprek met de controle-ambtenaar ingegaan. Deze ondernemer heeft 4 medewerkers in dienst. De ambtenaar vraagt hem hoeveel kilo een medewerker in een uur kan fileren. De ondernemer weet dat zo niet, maar maakt een inschatting. Die blijkt helemaal verkeerd te zijn. De ambtenaar concludeert dat de vis nooit met deze 4 medewerkers kan zijn gefileerd. Er moeten er minstens nog 5 zijn geweest. Wie deze werknemers zijn, is niet meer te achterhalen en dus heft de ambtenaar na met toepassing van het anoniementarief en over 5 jaar. Met een boete van 50% wegens opzettelijk te laat betalen van de loonbelasting. Te betalen €300.000. Alleen al aan naheffingen. Aangezien deze extra medewerkers niet betaald konden worden uit de aangegeven omzet, moet er ook meer omzet zijn geweest die niet in de aangifte is opgenomen. Er is ook een kas die niet helemaal optimaal is. Gevolg: naheffingen omzetbelasting met boetes en ook winstcorrecties met navorderingen en boetes. Zo kijkt deze ondernemer tegen een belastingschuld met boetes van meer dan een half miljoen euro aan. Wat is de basis van dit standpunt met grote gevolgen? De ondernemer heeft het toch zelf gezegd. Hij zal het wel weten toch? Kon de ondernemer de verklaring niet terugnemen? Zeker, maar wat is dan waar? De geloofwaardigheid van de ondernemer komt ter discussie te staan.

Vind je dit een extreem voorbeeld? Dit was wel de realiteit van deze ondernemer. Een goede voorbereiding had dit eenvoudig kunnen voorkomen. Nu kostte het de ondernemer tijd en geld om deze standpunten van de inspecteur te bestrijden.