Je aangiftes zijn onjuist

Een discussie begint met een onjuiste aangifte of nog erger geen aangifte.

Wanneer is de aangifte juist en volledig? Hoe wordt dat beoordeeld? Welke rol speelt de administratie daarbij? Wat zegt de Hoge Raad hierover?

Dat is ook voor jezelf van belang. Wat weet je over jouw klanten? Je weet alleen wat hij of zij jou vertelt en laat zien. Hoeveel zwartspaarders hadden niet een adviseur en/of boekhouder die nergens van wist?

Ik zie in mijn praktijk geregeld accountants, boekhouders en belastingadviseurs die in de problemen komen doordat ze hun cliënten teveel vertrouwden en daarom aangiftes deden op basis van onvolledige informatie.

Een accountant/partner en een senior belastingadviseur van hetzelfde kantoor waren beiden verdachte in een omzetbelasting fraudezaak. Er werden aangiftes gedaan op basis van onvolledige informatie (wat bankafschriften, facturen en lijstjes). De adviseur vertrouwde hierop want deze ondernemer was al jaren klant. Ten onrechte bleek later want een groot deel van de kosten bleek fictief. De accountant en adviseur wisten dat niet, maar waarom deden ze de aangiftes op basis van onvolledige informatie?

In deze zaak liep het goed af, niet omdat de Officier van Justitie dacht dat hij geen zaak had. Nee, het is geen sprookje waarin alles vanzelf goed komt. Maar los van de uitkomst. Het alleen al zijn van verdachte in een fraudezaak is ingrijpend. Een inval van de FIOD, de verhoren door de FIOD en de langdurige onzekerheid. Word je vervolgd ja of nee? Dat wil je niet.

Ook jij hebt vast weleens twijfels als je een aangifte indient? Je wilt je klanten graag helpen en voorkomen dat ze in de problemen komen. Maar dat kan wel risico’s opleveren en je moet weten wat die risico’s inhouden.

Je weet niet wat je met fouten van de inspecteur moet.

De inspecteur reageert niet of traag en niet binnen de termijnen die daarvoor gelden, hij trekt veel te snel conclusies, onderbouwt zijn standpunt nauwelijks en handelt onzorgvuldig. Wanneer heeft het zin om hier wat mee te doen?

Kennis van het formele belastingrecht gaat verder dan alleen de regels kennen, je moet ook weten hoe en wanneer je het inzet.

Als de inspecteur zijn beslissing niet goed onderbouwt, kun je je op het standpunt stellen dat het motiveringsbeginsel is geschonden, maar wat gaat je dat opleveren?

Niks, je hebt misschien wel gelijk maar de belastingaanslag gaat er niet mee van tafel.

Als de inspecteur zijn beslissing niet goed onderbouwt, is dat wel relevante informatie, want misschien is zijn standpunt niet zo sterk. Daar kun je wel wat mee!

Je kent je rol niet in de informatie- en onderzoeksfase

Je weet dat de inspecteur veel mag vragen. Je klant moet meewerken dat is het uitgangspunt.

Dat betekent natuurlijk niet dat je niks kunt of hoeft te doen. Je hebt absoluut een rol. Jij bent de schakel tussen je client en de inspecteur. Jij moet de informatieverzoeken beoordelen, mag de inspecteur het wel vragen? Is dit wel een verzoek om informatie of is het een verzoek om bewijs?

Ook tijdens een boekenonderzoek is je rol niet passief. Jij moet je client voorbereiden. Dat begint bij het startgesprek. Je denkt misschien wat kan daar misgaan, nou een heleboel, kan ik je zeggen.

Een ondernemer, een visfileer bedrijf, heeft dat aan den lijve ondervonden. Onvoorbereid is hij het startgesprek met de controle-ambtenaar ingegaan. De ambtenaar vraagt hem hoeveel kilo een medewerker in een uur kan fileren. De ondernemer weet dat zo niet, maar maakt een inschatting. Die blijkt helemaal verkeerd te zijn met grote gevolgen. De ambtenaar trok hieruit de conclusie dat er meer medewerkers moeten zijn geweest en ook meer omzet. Dat leidde tot belastingaanslagen en boetes van meer dan €500.000. Het is na een lang traject goed gekomen, maar met een goede voorbereiding had dit eenvoudig kunnen voorkomen.