Drie manieren om de inspecteur aan tafel te krijgen
-
Als je via het verloop van de procedure aan tafel komt met de inspecteur dan is het voortraject niet soepel verlopen.
Het kan zijn dat de inspecteur fouten heeft gemaakt in de procedure zelf, maar wat je ook wel ziet is dat de inspecteur zich (te veel) heeft laten leiden door zijn filters/zijn vooroordelen. Bijvoorbeeld, belastingplichtige woont in Monaco of Dubai en dus is het een ‘foute’ belastingplichtige.
Of er zijn door een handmatig bijgehouden boekhouding fouten gemaakt waarvoor niet alle inkomsten zijn aangegeven en dat is opzet.
Als de inspecteur inziet dat hij iets te rucksichtslos te werk is gegaan, kan dat aanleiding zijn om met belastingplichtige om de tafel te gaan zitten om tot een oplossing te komen. -
Een andere manier, een manier die vaker voorkomt, om aan tafel te komen bij de inspecteur is via de inhoud.
Stel er heeft een boekenonderzoek plaatsgevonden en de inspecteur heeft geconcludeerd dat de administratie niet volledig is, dan kan die vaststelling het best juist zijn, maar dat betekent niet dat de conclusies daaruit worden getrokken juist zijn. Vaak is het niet mogelijk om volledig bewijs te leveren van hoe het wel is gegaan, maar soms kan nog wel een deel van dat bewijs worden geleverd. Dat kan voldoende zijn om in overleg te komen. -
De kans dat er eerder precies eenzelfde zaak heeft gespeeld als bij je client speelt, is niet zo heel groot, maar er kunnen eerder wel zaken hebben gespeeld met een vergelijkbare casus. Daarom kan het zinvol zijn om de jurisprudentie van de rechtbanken en hoven na te gaan. Als een rechter in een vergelijkbare zaak in het voordeel van je cliënt heeft beslist, dan kan het zin hebben om deze uitspraak aan de inspecteur te laten zien. Niet om hem te overtuigen van jouw gelijk, maar om hem te laten zien dat zijn standpunt geen gelopen race is en dat hij ook een risico loopt te verliezen. Als hij zich daarvan bewust wordt kan dat een opening bieden voor overleg